Wiele dzieci przekraczających próg przedszkolny miewa trudności w przystosowaniu się do nowych warunków. Bardzo często wynikają one z obawy przed utratą osób bliskich, bądź z niewłaściwego podejścia rodziców do dzieci. Oto 10 kroków prawidłowej adaptacji :
- Zajęcia adaptacyjne – jeśli jest taka możliwość to uczestniczcie w tych zajęciach razem. Czasem są to zajęcia jeszcze w sierpniu, gdy rodzic może przychodzić z dzieckiem. Czasem są tylko dla dzieci, ale z założenia pierwsze dwa tygodnie chodzi się krócej (czyli Ty odbierasz dziecko wcześniej). To pozwala się oswoić z nowym otoczeniem.
2. Rozmowa – Tłumacz, opowiadaj. Ale od razu Cię uczulę. Nie używaj słów: „będzie super”, bo uwierz mi, na początku niekoniecznie tak będzie i po co wprowadzać zamęt. Raczej tłumacz coś w stylu: „będą również inne dzieci, dużo zabawek”. 🙂
3. Zapoznanie z ciociami 🙂
4. Rozstanie – jeśli mogę Ci dać radę to tłumacz, mów co nastąpi. „Słuchaj teraz buziak, przytulasek i idziesz do sali, będę po obiedzie”. „Buziak i lecisz, a potem opowiesz mi czy są samochody”. „Buziak, zobacz tu jest ciocia Asia, są dzieci, miłego dnia”. Rozstania powinny być krótkie. 🙂
5. Zabawka/pluszak – szczególnie na początku polecam ukochanego pluszaka, dowiedz się, czy dzieci mają swoje pudełko na zabawki, szufladę, czy też ogólne miejsce, gdzie te zabawki będą. Czy mogą je mieć ze sobą, czy gdzieś obok. Ta wiedza też pomoże Ci w kolejnych tygodniach tłumaczyć dziecku, że ukochany kotek będzie z parapetu obserwować zabawę, czy będzie spać w szufladzie. 🙂
6. Dotrzymuj słowa – Nie mów „zaraz będę”. Mów konkretnie: „będę po obiedzie”, „będę po podwieczorku”, określaj czas jakimś wydarzeniem, bo raczej „będę o 13” nie będzie zrozumiałym komunikatem dla przedszkolaka i co najważniejsze – dotrzymuj słowa. 🙂
7. Nie nagradzaj – Nie przekupuj, nie nagradzaj, raczej słuchaj, pytaj. Nagrody do niczego Was nie zaprowadzą (a przecież nie będziesz ich dawać przez cały rok szkolny), za to rozmowa owszem. 🙂
8. Nie trać czujności – Początki bywają różne. Czasem dzieci przeżywają, a czasem są podekscytowane „nowym”. Ale możliwe (wcale nie musi), że ten etap minie po tygodniu, dwóch (jest też tzw. kryzys trzech miesięcy) i wtedy może się okazać, że dziecko wcale do przedszkola nie chce iść. Nie bagatelizuj, słuchaj, pytaj i tłumacz. 🙂
9. Obawy – Obawy są zrozumiałe i u Ciebie i u dziecka. Jeśli jednak bardzo się martwisz to nie mów tego w jego obecności. Za to nie bój się mówić o uczuciach przy dziecku, nazywać, że może być smutne. To potem przynosi wiele korzyści 🙂
10. Książki – w książkach bohaterowie też chodzą do przedszkola, a skoro tak, to łatwiej coś wytłumaczyć, opowiedzieć. Książki warte uwagi:
a) „Kicia Kocia przedszkole”,
b) „Co się stało z Albertem?”,
c) „Basia i przedszkole”,
d) „Uśmiech dla żabki”.
Istotnego znaczenia dla rozwoju dziecka nabiera prawidłowe przygotowanie do przekroczenia progu przedszkolnego. Ważne jest, aby pomagać i wspierać malucha w trudnym dla niego okresie tym samym wyeliminować trudne sytuacje. Prawidłowo przebiegający proces adaptacji pomoże dzieciom przystosować się do nowego środowiska, a także pomoże wyeliminować negatywne uczucia. Dzieci nauczą się nawiązywać nowe znajomości z rówieśnikami oraz nauczą się pracy z drugim człowiekiem. Maluchy będą starały się eliminować swoją nieśmiałość, niepewność, strach i lęk, a pobyt e przedszkolu będą traktowały jako przyjemność.
Tekst przygotowali nauczyciele z Przedszkola i Żłobka Norlandia Szczecin! Dziękujemy!